O pasado domingo 17 de abril tivo lugar na cidade herculina o campionato galego de maratón, e nel participaron numerosos atletas do club (e arredores). Paralelamente, desenvolveuse a proba de 10 km, na que tamén houbo representación da Louriña, grazas a Mónica e Sandra…

A mañá presentábase sorprendentemente despexada (logo dos prognósticos da semana e da chuvia do sábado, que non agoiraban nada bo), sen vento e cunha temperatura ideal para correr. Reunímonos na zona da saída, en torno ao Obelisco e fixemos a foto de rigor para, acto seguido, despois de desexarnos sorte e facer algunha broma, partir á aventura: correr 42 km e 195 m, repartidos en tres voltas, polas rúas da Coruña.

O grupo casi ao completo. Falta Isaías.

A saída foi puntual e transcorreu sen atascos, a pesar de que saïamos na parte de atrás, polo que non tardamos en coller o noso ritmo (eu fixen case toda a carreira con José Ramón, un “ex” do club). Co paso do tempo as rúas comezaron a encherse de xente, agás na zona do porto, e a animación ía a máis, cun público entregado e con grupos musicais polo paseo marítimo. A verdade é que a primeira parte da carreira pasoume voando, charlando con Jose e animando aos compañeiros nas zonas nas que nos cruzabamos: Jesús Martínez, concentrado, pero moi enteiro; Manu e Esteban apiñados coma sardiñas no grupo de 3.30; Irene, sempre sorrinte e espontánea; Nando, co seu paso metódico e regular; Jesús Amieiro, ao final con cara de canso; e Carlos, con ritmo tranquilo pero aguantando.

Pero a medida que pasan os quilómetros o famoso “muro” fai a súa aparición gradual e comezan a pesar as pernas. Así, no km 34 Jose e mais eu separámonos e tirei un pouquiño por diante del, desexando a cada pouco chegar ao avituallamento (había cada 5 km). Na zona do porto vin a Esteban, que se descolgara do grupo de 3.30 e animeino a que me seguise. Así o fixo ata que unha cambra o fixo parar. Axudámolo a estirar Jose (que xa me alcanzara) e mais eu, e reanudamos a marcha, xa cada un como podía ata a meta, na praza de María Pita, onde estaban Mónica e Sandra animando e sacando fotos (moito lles temos que agradecer a súa presenza constante entre o público dende que acabaron o 10.000, aplaudindo e dando ánimos). O avituallamento final non estivo mal, aínda que as bebidas isotónicas estaban frías de máis, o que provocou algún pequeno “susto” coa indisposición dun compañeiro, pero sen consecuencias.

O éxito dos representantes do club foi total. Por que? Pois porque acabamos todos, e ese é un obxectivo moi razoable nunha carreira destas características.

Ademais, por se fose pouco, Irene Sobreira alzouse como campioa galega de maratón na súa categoría (posto 146 na xeral), cun tempo neto de 3:48:51.

O resto dos resultados do campionato galego son os seguintes (os tempos que se citan son netos):

Jesús Martínez foi 126º na xeral e 22º na categoría Vet40 cun tempo de 3:14:12

Manu Fernández foi 310º na clasificación global do maratón (el non corría o campionato) e 55º na categoría Vet45 cun tempo de 3:27:32

Un servidor foi 122º na xeral e 13º na categoría Vet50 cun tempo de 3:35:44

Nacho Louriño foi 441º na xeral global e 97º na categoría Vet40 cun tempo de 3:40:20

Esteban González foi 133º na xeral e 40º na categoría Vet40 cun tempo de 3:41:27

Nando García foi 162º na xeral e 17º na categoría Vet50 cun tempo de 4:04:58

Jesús Amieiro foi 169º na xeral e 36º na categoría Vet35 cun tempo de 4:15:41

Carlos Álvarez , escoltado na última volta polo gran Isaías Burlido, foi 179º na xeral e 50º na categoría Vet40 cun tempo de 4:26:42

Unha mágoa que non puidésemos estar presentes todos os que comezamos coas tiradas longas… Acordámonos moitísimo de Lito, Jose, Daniel e do gran Venancio!.

Carreira de 10 km

Polo que comentaron despois, Mónica e Sandra tiveron diferentes valoracións da carreira: Mónica Pena amosábase satisfeita, obtendo un tempo neto de 00:48:18 (12ª na súa categoría e 587ª na xeral), mentres Sandra Sobreira fixo unha carreira por debaixo das súas posibilidades, obtendo un tempo de 00:49:28 (586ª na xeral e 21ª na súa categoría).

Foto de La Voz de Galicia

Foto de La Voz de Galicia

E, como remate, tivemos a ocasión de contar as nosas “batalliñas” nun xantar en común que fixemos no mesón A Roda. Cansos, pero contentos.

Fotos: Mónica Pena e La Voz de Galicia

Crónica: Paco Conde

Este domingo 10 de Abril celebrouse o 40º cross Coutada-Beade no que participaron 9 dos nosos rapaces.

A maña estaba moi desapacible con moita choiva e vento. Pero xunto a hora das carreiras saiu o sol e non choveu nadiña.

A maña rematou coa entrega de trofeos, un sorteo de premios e voltando a chover con moita forza.

Na clasificación houbo de todo Isaías Gil e Noa Burgos remataron 1º; Pablo Almeida e Laura  González 2º; Sabela Guisande 3ª; Uxia Bautista e Anxo Gil 4º; Daniel Philippon 8º e por último Xacobe Porto 10º, todos nas súas respectivas categorías.

Crónica: Marga Argibay

Foto: Marga Argibay

Obra: Meta efímera con patrocinadores

Artista: Daniel Mouriño

Xa podedes consultar aquí os resultados da XI Carreira Xóvenes Atletas.

ALEVÍN FEMININO

ALEVÍN MASCULINO

BENXAMÍN FEMININO

BENXAMÍN MASCULINO

CADETE FEMININO

CADETE MASCULINO

INFANTIL FEMININO

INFANTIL MASCULINO

PITUFOS FEMININO

PITUFOS MASCULINO

PREBENXAMÍN FEMININO

PREBENXAMÍN MASCULINO

Queremos agradecer enormemente ó traballo desinteresado de toda a xente do noso club, que unha vez máis, pegáronse un madrugón de mil demonios para estar ó pé do canón a cooperar. Así da gusto!.

Non menos agradecementos merecen xs nosxs patrocinadores. Sin eles, non sería posible entregar algo de avituallamento para xs nenxs, nin uns premios tan chulos!.

Supermercados Froiz
Gadis
Eroski
Cafetería Maloserá
Perruquería José vila
Xoiería Covelo
La Hora del Bokatha
Hiper Porriño
Construccións Hermanos Veiga
Materiais de Construcción Carballeira
Granitos cabaleiro
Artesanía Candán
Grupo Godoy maceira

E sin estes outros, sería moi difícil, por dicir que imposible, organizar esta proba:

Concello de Porriño
Cruz Roja
Protección civil de o Porriño
Policía local
Xquatro Espectáculos

Moitas grazas a todxs, por todo… Para o ano agardamos que nos visitedes de novo!.

Graciñas por vir.

Celebrouse na fría mañá do sábado, en A Coruña, nas pistas de Riazor, o Campionato galego Xuvenil en Pista Cuberta, agás probas de 1500 e 3000 ml.. Iria Rodríguez Huertas participou na proba de 800 ml, e nunha moi disputada carreira, logrou acadar a segunda posición, xusto por detrás da favorita e medallista de España Elba Vélez. Iria fixo un tempo de 2.21.91, 27 centésimas máis que a gañadora. Este tempo serviralle a Iria para asistir nun par de semanas ó Campionato de España de PC de Salamanca, pero a Concentración da FETRI imposibilita a súa participación. Novamente, o Club Atletismo Porriño dá que falar polo bo facer dos seus e das súas atletas.

Crónica e foto: José Antonio Rodríguez.

O 12 de decembro, celebramos unha das competicións máis caralludas do ano.

Marchamos de Cea de Nadal!.

Ás 20:15, previo á proba e como ven sendo habitual estes últimos anos, estivemos hidratándonos cunhas cañas no Bar 55, comezando así, unha das noites máis esperadas pola xente do Club Atletismo Porriño..

Por primeira vez, acompañounos Pedriño!.

Non imos negar que botamos moito de menos á xente do Bar Celtiña que sempre se portou connosco de dez. Suso tiña ganas de darse un merecido descanso, así que cambiamos o punto de dosificacion enerxética polo Restaurante Manolo. Ás 22:00, xa estábamos entrando pola porta.

Tomamos as primeiras copas.

Atopámonos co freak de Richard Stallman na festa, así que….

….decidimos disfrazarnos con él

Logo viñeron as fotos oficiais!.

E os roubados.

Fixemos unha mesa redonda de debate preelectoral.

Ceamos e brindamos.

E en medio de todo isto…chegaron os putos Selfies!.

Os Selfies (con palito).

E os Handmade (con botella).

Cando o ambiente está máis golfo despois de tomar os postres, xustamente aí, é cando fai aparición a nosa querida “Star” de plató. Fonsete leva anos cunha implicación total na preparación e presentación dos diplomas.

Espectación total!.

Este ano, cadrando en campaña electoral, axudou a Fonsete a ex Senadora do Partido Popular, Marta Dominguez, que viña acompañada dende Palencia coa súa “Camella” particular.

DIPLOMAS

DIPLOMA ÓS CAMPIOES DA CEA DE NADAL 2014

Moi, Dani McKay, Ramón, Gil e Rocío: Unha grupeta, de xente diesel que exprime ata o derradeiro “after”….. Incombustibles.

Entregou: Pablo Regueira.

DIPLOMA ÓS HOMES DE FERRO (polo EMBRUNMAN 2015) e ANIMADORES

Rubén Sío (animador), Víctor Mouriño, Alberto Domínguez (animador e conductor), Marcos Francés, Gil, Miguel Fernández, Pablo Regueira, Michi, Quique Morán e Nacho Louriño (ausente): Auténticos homes de ferro que ascenderon ó mítico Col D´Izoard.

DIPLOMA Ó DUETO ARTÍSTICO

Paula Madero: A nosa artistaza, que tanto versiona a Whitesnake como a Sia, desta vez atreveuse cunha cover en directo.  Enorme, Paula!.

Desta vez tiña un acompañante de luxo!

Marcos Francés: Repite como bailarín oficial do club. É o noso Rafael Amargo particular.

DIPLOMA ÓS NOVOS DOMADORES

Sandra Sobreira e Miguel Fernández: En tres meses que levamos, xa se convertiron xunto con Dani e Fonsete en pezas vitais no club. Están a facer un traballo impecable cos máis pequenos.

Entregou: Dani Mouriño. O dono do circo!.

DIPLOMA ÓS “ANXELES DE CHARLIE”

Mónica Pena, Eva Martínez e Olalla Acuña: Están a levar á perfección a misión encomendada: As contas do noso club están limpiñas como unha patena.

Encántanos Whatsappear con elas. Os Charlies somos superfans… Graciñas!.

DIPLOMA Ó CAPITÁN DO BARCO

Víctor Mouriño: Un tipo con moitísimo carácter, hiper responsable e organizado. “Cumplidorciño”. Foi quen de embarcarse na chalana e ir ata alta . Deu un xiro total á sección de triatlón, sendo das que máis triatletas aporta en Galicia. Un crack.

DIPLOMA Ó RELEVO XENERACIONAL

María Martínez: Agora que Víctor quere voltar coa chalana a pescar na orilla e como tipo previsor que é, buscou un relevo xeneracional. Polo momento nada con flotador, pero é unha auténtica “rompepistas”. O futuro está garantido no traballo de Tri. María o vai a facer de 10, xa veredes! .

DIPLOMA CHARLIE SHEEN

Carlos Vázquez: Amigo e confesor de Ortega Cano. Non sabedes canto o botamos de menos este ano!.

Entregou o diploma, fixo o control de alcoholemia e devolveu o carné: Gil.

DIPLOMA ÁS CHEERLEADERS OFICIAIS DO CLUB

Marcos Francés, Alberto Domínguez, Gil, Luis Rodríguez, Michi e Sevi (ausente): Non temos palabras para definir isto. Cunha foto o explicaríamos mellor.

DIPLOMA ÓS DELFÍNS BRANCOS

Manu Castro e Víctor Alonso: Dúas persoas que conectaron á perfección co espíritu deste club. Son dous peixiños na auga!.

DIPLOMA ESCRIVÁ DE BALAGUER

Familia García Abad: Toda unha prole.. 6 membros da familia no noso club!. Seguide con ese bo rollo!.

Entregou o diploma e pediu o voto para o 20D: Marta Domínguez.

DIPLOMA ÓS MARATONIANOS (editado)

Irene Sobreira, Jesús Amieiro, Isaías (ausente) e Nacho Louriño (ausente) e Adrían Rey (presente e ausente á vez) : Encantounos dar este premio. Creo que Irene fixo chorar a máis de un. Vaia parella de trotóns. Botamos moito en falta a Isaías e Nacho!. Para o ano non volo perdoamos… A Adri, pedímoslle perdón porque ainda que protestou un pelín tarde, Marta Domínguez non estaba moi apta para recibir informacións. 😉

VALE POR UN TAXI

Josiño Castro: Xa cansos de que unha vez rematada a troula nocturna tivéramos que ver esta imaxe ó día seguinte no Whatsapp

decidimos regalarlle entre todxs un vale por un taxi de O Porriño a Tui.

O usaría?

DIPLOMA ÓS TRAILEROS

Miguel Novoa, Ángel Alonso, Rocío Blanco e Pablo Reguera: Aínda que hai máis xente do club que acude ás carreiras de montaña, ninguéin tan friki do monte como estes. Presentámosvos ás cabras oficiais do club.

DIPLOMA Ó AFORRADOR

Brais Misa: Estímase que parte dos 61.495 millóns de euros en axudas públicas directas á banca foron a parar á ucha do maillot de Brais Misa.

DIPLOMA Ó BECARIO DO CLUB

Carlos Álvarez: Encargado das fotocopias. Cando chega a noite, vístese de Marta Domínguez e vai en busca de liebres para poder mellorar ós seus tempos. Cando os cansa, chúpalle o sangue para levarlle ó Dr. Eufemiano Fuentes.

Entregou: Fonsete, a súa media laranxa.

Hai que recoñecerlle a Berto Domínguez que arrancara cunha estupenda iniciativa, movendo a tódolxs compañeirxs por whatsapp para contribuir nuha boa causa.

Explicou a micro aberto que o que se pretendía, era dar un recoñecemento xustísimo a Fonsete e a Dani, pola implicación absoluta neste club.

Graciñas polo curre, Berto. Con estes aportes, contribuimos a crear club.

O resto o fixo Marga Argibay. Unha artista!.

Graciñas a Jose polo control do son durante a presentación dos diplomas!.

Despois de escoitar todos os números un da música en Portugal que pinchou Jose, decidimos baixar!.

O primeiro, a clásica ronda de Chupitos de McKay na de Sevi.

Un ano máis, e xa van un cuantos, marchamos cara o Tubulart (necesitamos patrocinadores) a bailar.

Ata que chegou o final da carreira….

Esta é a grupeta que aguantou os derradeiros kilómetros.

E este é o trío que se “escapou” do resto. Tras unha foto finish moi discutida, estes son os FINISHERS da noite….

Logo está Josiño, ó seu rollo. Sin agobios.

Finalmente non usou o vale do taxi e marchou correndo cara a súa casa en Tui.

Agradecementos:

Irene e Marcos por pringar coas fotos.

….e ó Restaurante Manolo, por suposto.

Para o ano, repetimos.

Graciñas a todxs por todo.

Muac!.

Comisión de Excesos do Club Atletismo Porriño.

Sempre connosco, Diego <3

El 25 de Octubre se celebró el primer Trail Mondariz Terra Da Auga perteneciente a la Copa Gallega de Carreras por Montaña. La organización de la prueba anunciaba unos 35Km y 2150m de desnivel positivo, aunque lejos de la realidad el recorrido rozó los 42Km! , personalmente le tenía ganas a una maratón de montaña a medio plazo y esta llegó sola y sin avisar. Fué una carrera exigente y de las más técnicas hasta el momento en la que hubo que emplearse a fondo en varias zonas.

Tras la salida estábamos Alberto Domíngez para el minitrail de 25Km y Daniel Gonzalez y yo para el de 35Km, salíamos todos juntos desde la Plaza de España. La organización era conocedora de que el trail le había salido 2Km más largo pero solo 2 … y para ello salió un BMW desde meta limitando el ritmo sobre asfalto, el GPS me marcaba por debajo de 4min/Km pero bueno… al más puro estilo salida lanzada de fórmula 1. Se retira el coche y ya sobre pista no asfaltada y en llano nos adentrábamos en el monte a un ritmo mas bién alto. Dani y yo juntos desde la salida, empiezan los primeros desniveles y a pesar de ello nadie aflojaba gas.
Km3,6 primer cortafuegos de fuerte pendiente de unos 100 m para ir calentando piernas y a continuacion a correr en fila de 1 sobre un estrecho y elevado camino donde había que ir atento donde se pisaba si no querías irte de cabeza a la finca de algún vecino del lugar.
Nos adentramos en el monte de nuevo bajando a todo dar por caminos que se prestaban a ello, Dani iba abríendo algo de hueco por delante mía y después de equivocarme en un cruze lo pierdo de vista.
Km 10,5 un nuevo cortafuegos de unos 400 m de longitud la gente animaba pero procuro no emocionarme demasiado, sigo corriendo rodeado de varios participantes algunos tirando muy fuerte pero sobre el Km 16 empezaron a ponerse las cosas en su sitio, avituallamiento y el desvío para los participantes del minitrail, ahora corriendo solo aprovecho para regular un poco el ritmo que aún quedaba mucho por delante.
Me alcanzan un par de corredores que me acompañan en una de las partes más técnicas del recorrido donde había que avanzar sobre rocas, a veces no quedaba otra opción que agarrarse a las cuerdas instaladas y subir a la primera como fuera para no entorpecer al de atrás, en fin, una zona divertida pero que desgastó lo suyo.

Llegamos a la altura máxima del recorrido (854m) y de seguido empieza un largo descenso por pistas y algún que otro cortafuegos que nos lleva al Rio Alén, a mojar los pies un poco y avituallamiento, salgo inmediatamente con un trozo de plátano en la boca y casi se me atraganta al afrontar de repente a mi ver, la subida mas potente de la carrera, aquí pierdo alguna posición que no tardo en recuperar en unos kilómetros tendidos donde hago lo posible por mantenerme corriendo, también paso por Dani que no se encontraba bien y que poco más tarde sale de la carrera en el Km 31, dadas las circunstancias tomó una buena decisión porque el extra de kilómetros supuso un tiempo en carrera importante con el que nadie contaba.

Al paso por el penúltimo avituallamiento gano las últimas posiciones y tiro en solitario adentrandome en el Regato Furafolla donde a pesar de la distancia ya recorrida me encontré muy bién, disfrutando como un niño pequeño, saltando de piedra en piedra chapoteando al correr por el agua, y también le echo la mano a un participante que había caido por un pequeño barranco y como los daños colaterales solo se quedaron en unos pocos arañazos vuelvo a lo mio…

Km 34.5 enlazamos con el Río Tea, las piernas aún iban bien y le dimos algo de caña por los senderos a su orilla con continuos y divertidos toboganes y en el Km 36.30 atravesamos este saltando de piedra piedra, al poco llegamos al último avituallamiento donde me dicén que ya falta poco, y menos mal que cargué bien de agua…

Me dispongo a correr sobre asfalto 2,2Km y siempre subiendo, ya no tan motivado, además llevaba metida una pidrecita bajo el pie que al correr en duro me hacía daño, queria pensar que iba por asfalto porque ya estaba entrando en el pueblo pero entramos en el monte de nuevo. Km 39,30 por terreno blandito 0 molestias y corro,corro, y corro sin saber cuando se iba acabar aquello pero cuando empiezo a ver las primeras casas… Si! Ahora Siii! De la emoción empecé a ir más rápido, atravesando las calles y la meta como si aquello fuera un 10000m! Finalmete 41,7Km de recorrido, la distancia más larga hasta el momento, muchas retiradas y el puesto conseguido fué un 39 absoluto de solo 70 clasificados con un tiempo de 5h:59min.

Crónica: Pablo Reguera

Fotografía: Víctor Mouriño

O sábado 22, retomábase despois de 28 anos a carreira de San Bartolomé en Tui. Achegábanse ata alí unhas 400 persoas con ganas de pasar unha mañán de Sábado divertida facendo algo de deporte. O ambiente de festa, os inchables para os mais cativos e a moi boa organización fixeron que iso fose posible.

Diante da capela instaláronse os arcos de Saida e Meta, e dende alí percorreron os máis maiores un total de 3,3 km na modalidade absoluta. A carreira foi rápida dende o principio, máis tendo en conta que se comezaba baixando, despois viña a costa de adoquín por detrás da capela. O resto do circuito diría que era bastante levadeiro.

Non houbo moita representación por parte do noso club, pero a que había fíxose notar dabondo, tendo en conta que contábamos coa presenza da nosa perla Uxía Perez (ainda que pertence ao Club Atletismo Tui é unha máis de nós) que quedou no posto 21 dos 160 participantes, ademáis de primeira muller en chegar á meta e 1ª na sua categoría. Jose Antonio Burgos fixo un tempo impresionante quedando 5º na xeral e 1º na súa categoría. Mónica Pena acadou o posto 76º que a levou á 3º plaza das Veteranas.

Mónica Pena na imaxe superior e Burgos (ó fondo) na imaxe inferior nun tramo  da carreira.

Houbo multitude de trofeos para os gañadores, todos eles distintos e cada cal máis bonito, doados por empresas e particulares de Tui para os cinco primeiros clasificados de cada categoría, polo que foi unha auténtica festa de trofeos, ademáis de sorteos e regalos para os participantes.

Mencionar moi brevemente que os máis pequenos levaron case todos trofeo (David Burgos, Noa Burgos, Carla Guisande, Sabela Guisande, Laura Alonso) pero iso deixollo para o encargado da crónica infantil.

O ano que ven sen dúbida repetiremos esperando que a carreira vaia ainda a máis. Noraboa a todos os participantes, e sobre todo, á organización.

Crónica: Mónica Pena.

Fotos: David Dagá.

O mércores partían cara Marsella nove compañeiros do club. Oito deles, van participar no mítico Embrunman o vindeiro sábado 12 de agosto. Trátase dun dos triatlóns de longa distancia máis duros do mundo que se disputa nos Altos Alpes franceses, en torno á vila de Embrun. Na proba terán que nadar 3.800 metros, percorrer 188 km. en bicicleta, incluída a subida ó mítico Izoard (2.360 m. de altitude) e rematarán con 42,197 km. de maratón.

Rubén, o máis listo de todos, decidiu ir velos sufrir e irá informando de cómo trasncorre todo por terras francesas.

Agradecemos enormemente a Alberto Domínguez que exerceu de chófer na nosa furgo, achegando á xente ata o aeroporto de Porto.

Moitísima Sorte, compañeiros!!!.

O pasado sábado 13 de xuño celebrouse, nas pistas de A Malata (Ferrol), o campeonato galego en pista das categorías benxamín, alevín e infantil.

Na categoría infantil, Carla Guisande acadou o sexto posto nos 1000 m.l. cun tempo de 3:27.

Na categoría alevín, Laura Alonso acadou o séptimo posto nas dúas probas que realizou nestes campeonatos. O 60 m.l. e o 500m.l. donde unha caída coido que lle impediu conseguir un mellor resultado.

Na mesma categoría, Diego Rodríguez acadou o noveno posto en lanzamento de peso mentres que se proclamou subcampeón galego de salto de altura cunha marca de 1,33 m.

Na categoría benxamín teño que mencionar a ausencia de Álex Rodríguez por un erro de comunicación. Podería ter acadado uns bos resultados neste campeonato, pero coido que tendrá máis oportunidades.

Noraboa a todos eles!

Crónica: Alfonso Conde

Fotos: Juanjo Rodríguez