Domingo 17 de Nadal de 2017. O parque de Castrelos clarexa baixo o branco da xeada nocturna, un frío que te cagas. E iso que non fomos dos máis madrugadores, arribamos sobre as 10:20.

Nos agardaba o XVII cross Andrés Abanqueiro 2017. Chegabamos a tempo para o comezo das probas.

Darían comezo as 10:30 ca categoría Infantil Feminina na que participou María, auténtico sputnik cunha gran saída, a ver quen a para si mantivese o ritmo os seus 1.615m .

10:45  continua o espectáculo , Carlos, que é de Ponteareas ainda que pareza de Bilbao, (nin pantalón nin camiseta térmica) e Diego que ía máis abrigado, (ande yo caliente, ríase la gente) correron os seus 1.821m.

Tras eles a organización nos deu unha tregua, mentres os cadetes corrían sen interese pola nosa banda, a que aproveitou o super entrenador Fonso, alias “agotador”, que nos honrou ca súa presencia, as últimas indicacións os  seus sempre atentos discípulos.

11:30  Catro alevíns amazonas se dispoñen a dalo todo durante 1.205m. Gran traballo de Nerea adaptándose a competición nas suas primeiras carreiras,  a Sabela e Uxía como son tan amables se ían dando paso unha a outra, “pasa ti, non pasa ti, ti diante por favor, ti jolín” e por último  Elena fixo un carreirón.

11:40 Laureano e Rodrigo se dispuñan a asaltar 1.615m. como alevíns. Laureano comezou con moita forza o que lle serviu pra ter unha boa renda no resto da carreira e acadar un posto máis que meritorio. Rodrigo correu a pesares de ter algunha molestia de última hora, non era o seu día, pero o fixo que é o que importa.

AS 11:55 percorrerían o circuito duro de castrelos, debido a escasa choiva, Leire, Elisa e Naiara. 646 m. de sorrisos , da gusto.

12:05 sigue facendo frío, non pra Tomás e Xabier, ainda non pararon dende que chegaron. Proba de resistencia pra @s nais e pais, pra eles 646m. Unha cousa queda clara, o dan todo. Entrega total.

Xa con algo de retraso, pasadas as 12:20 entran en acción Adrián, Humberto e Bruno pra pechar o concurso do clube. 440m que pensabamos que eran lisos. Bruno nos demostrou que non, caeu a rebolos na saida, se levantou, tocouse a cabeza pra comprobar que todo estaba no seu sitio e a seguir. Remata a carreira e mira o seu xeonllo, desta volta leva as dúas mans a cabeza e espeta: ”¡rompí el pantalón!”.

            Fría e soleada mañá na que os nenos, sufriron, correron, disfrutaron e xogaron na coñecida carreira do “perrito caliente”, pequena recompensa que fai felices a grandes nenos.

Crónica: Damián Bautista

Fotos: Patricia Estévez

Un año más los trileros del atletismo Porriño nos dirigimos a Leiro, para mi la primera vez pero con ganas desde hace unos años.
Día nublado perfecto para correr. Poco a poco van llegando los deportistas a recoger los dorsales, calentar y mentalizarse para meterse en el río Avía(no tan fría esta vez).
A las 9:00 se daba la salida, con más de 20 deportistas de nuestro club, 1200m de natación tranquila por la falta de corriente.
Después tocaban los duros 64 km de bici subiendo hasta Xaratos(buenas vistas aunque cuesta disfrutarlas), donde pude ver las moscas de las que hablaba Michi el año pasado…
En este segmento se empieza a perfilar la cabeza de carrera masculina, donde estaban tres de nuestros deportistas, Quique Morán, Moi Leboso y Ramón Troncoso.
Al terminar ésta bici, que te deja las piernas bonitas… 14 km a pie bordeando el río, entorno muy bonito con gente animando a lo largo del circuito.
Finalmente los chicos del club quedaron primeros por equipos, en la absoluta masculina Quique 1º y Moi 3º, María 1ª femenina y premios de sector para Manu en la natación, Moi en la bici y Quique en la carrera a pie.
Gran triatlón con muy buen ambiente.

Crónica: María Martinez

Fotografías: Irene Sobreira

fotos Aviaman 2017

Hai días nos que a vida che depara sorpresas, e si eres do Atletismo Porriño e o teu adestrador se chama Dani Mouriño, as probabilidades son case do 100%…dispostos a pasar un gran día acudimos a maior parte dos componentes deste gran Clube á celebración da Carreira das Agüiñas, que este ano e despois do parón do 2015 adicabamos o noso queridísimo compañeiro Diego Salgueiriño, que nos deixou para facer series a fume de carozo co seu sorriso permanente por algunha outra dimensión…ainsss, como te facemos de menos amigo!!

Nada mais chegar, se repartiron as labouras de colaboración, e aquí chegou a sorpresa, Michi Speaker!!, ante a falla de José Antonio, o noso Speaker oficial e por decreto irrebatible de Dani Mouriño (como te libraches de facelo ti eh!) adxudicado o micro…debeu ver en min unhas dotes espectaculares de reporteiro, ten moi bo ollo, por iso nunca me elixe para representar ó Clube nas probas por equipos de triatlón…jopetas!

Bueno, ó lío! Todos fomos colaborando no que poidemos, uns organización, outrxs corte de circuito, mini bar, xuices e @s que puideron e lle apeteceu, a correr oh, que é a nosa festa!

Primeiro, comezaron as carreiras dos cativos nas súas distintas categorías, cunha nutrida participación e a visita de varios clubes do contorno cos seus futuriñxs, que maravilla velos espernear e desfrutar polas nosas instalacións…mención especial a un dos nosos “XABI” que estivo dende a primeira carreira agardando o seu turno pegadiño ó arco de saida e meta, a súa categoría era unha das últimas, alí agardou pacientemente e desexoso ata que lle tocou sair…que maneira de bulir, pois si que tiña ganas de correr o cativo!, gañou a sua categoría cun dominio aplastante de principio a fin, nin o mesmísimo Songoku lle podería facer fronte hoxe…bravo, esa é a actitude, ilusión, ganas e diversión.

Na categoría raiña, cun circuito enrevesado e moitas pinceladas de cros, moi  de deseño Mouriñista, partían atletas de moitos clubes amigos e atletas independentes con ganas de pasar unha agradable mañá, entre eles unha nutrida representación do clube da casa.

Ó tratarse de varias voltas, pronto se montou unha serpe de cores que percorría o trazado para ledicia dos afecionados e familias asistentes. Esta é unha das carreiras mais familiares do circuito galego e así nos gusta que sexa!!

En categoría femenina, a proba foi dominada con autoridade por Ariana Gonzalez do Atletismo Trega, cun tempo de 26´09”, seguida da nosas atletas Mónica Pena 2ª e Alicia Araujo 3ª.

Na categoría masculina, dominou o gran favorito e xa van unhas cantas edicións, Akka Essaadaui cun tempo de 21´21”, seguido de Oscar Bernardez do Athletics e completando o podio un grande Brais Misa do Atletismo Porriño.

Unha vez  rematada a entrega de trofeos, xs compoñentes do Atletismo Porriño que puderon ou así o desexaron, xunto coas familias desfrutamos da tradicional comida fin de tempada, moito nos justa a parranda , si oh!! que ben o pasamos ano tras ano, de feito moitos corremos todo o ano pa poder asistir a este Magno Evento…que pandilla!! O mellorciño do mundo mundial concentrouse neste Clube e damos gracias para que así siga sendo durante moitos anos!!

Ah!! Parabéns e agradecementos por moreas a todxs xs compañeirxs que traballaron arreo na confección do circuito, así como no resto das tarefas sin as cales non sería posible facer está humilde pero tan entrañable proba.

SODES MOI GRANDES COMPAÑEIRXS!!

Agradecer tamén a tódolos colaboradores que fan que a realización da proba sexa posible:

Protección Civíl do Porriño

XQuatro Espectáculos

Concello do Porriño

Eroski

Froiz

Panadería Erundina

Artesanía Candán

Crónica: Un humilde speaker, Michi

Fotos: Doris