Category Archives: triatlón

CRÓNICA DUATLÓN ESCOLAR DE NIGRÁN 2018

Mañá do domingo 15 de abril de 2018, agardábamos choiva en Nigrán, o tempo nos deu unha mañá apacible con respecto a auga. Pola contra por momentos se levantaba un vento moi frío.
Gran día pra atoparse c@s nov@s amig@s tralo campamento de tri, apertas e ledicia o reencontrarse. Gran día pra comprobar a boa sintonía entre os clubes Atletismo Porriño e Atletismo Tui, equipazo.
Fantástico lugar para a práctica do duatlón, praia América. Treito a pé totalmente plano igual o circuito de bicicleta. Agás unha parte, uns 200 mtrs con pendiente que primeiro tomaban en sentido ascendente e logo descendente cunha rotonda o final da baixada pra poñer en valor a habilidade e a técnica na bici.
As 10:30 da comezo a proba pre-benxamín donde Tomás realiza un primeiro sector a pé fabuloso, un sector en bici espectacular no que se recuperou dun pequeno erro de orientación/organización o collela bicicleta e un último sector a pé afianzando a sua primeira posición, gran victoria.


Esta deu paso @s benxamíns, na que participaron: Iria que fixo bos sectores a pé pero frouxeou na bici, con práctica todo se soluciona. Pola banda masculina interviron Laureano que sufriu moitísimo no último sector e se quedou sen facer un ”pra”??? na bici… E Xabier, primero sector a pé moi discreto, primeira transición na que o puideron descalificar, descolgou a bici antes de poñelo casco, nervos, cansancio, falta de práctica, perdeu moito tempo. O compensou cun excelente sector de bicicleta chegando a transición pra encaralo último sector na loita polo terceiro posto. Boa transición e mellor último sector a pé, como lle recoñeceu o seu entrenador. Meritorio terceira posición moi lonxe dos primeiros.


@s infatiles Laura, Noa, Paula, Sabela, Carlos, Nico e Diego foron o grupo máis nutrido de tódalas nosas categorías. Moita emoción ofrecida por el@s. Non todo está perdido si non se fai un gran primeiro sector, a bici pode dar folgos coma no caso de Carlos, que demostrou que en 6 km se pode recuperar moito treito. Pola contra miramos como Sabela sufríu nesta parte. Moi constante Laura que acadou a medalla de bronce.

Noa, Pula e Sabela acadaron o quinto, sexto e séptimo posto conseguindo así o primeiro posto por equipos. Grande carreira masculina a que nos brindaron Nico e Diego, o primeiro indo en cabeza gran parte da carreira rematando segundo e Diego que afianzou o terceiro posto vendo de lonxe os dous primeiros e o cuarto clasificado. Con Carlos octavo conseguiron igual cas féminas o primeiro posto por equipos.


Por último Lucía, Pedro e Chiki, este último facendo excepcionais sectores a pé pero con moita falla de bicicleta, igual lle pasou a Lucía e Pedro. Hai que rodar máis. Finalizaron sexta, octavo e sexto respectivamente.
Bravo a todolos MINITRILEIROS.

Crónica: Damián

Fotografía: Patricia

nada e corre RIBEIRA-RIVEIRA. 2018

Soan os despertadores as 06:30, non é lúns, é domingo e custa levantarse. Aproveitando ata o último minuto na cama, ninguén se quere levantar…
No punto de encontro, as 07:20 se teñen que atopar os feroces trileiros Uxía, Carlos, Tomás e Xabier. Nos queda máis dunha hora de camiño no que un durme e o outro lee.
Chegando o destino nos chama a atención, Ribeira ou Riveira, carteis dun e doutro xeito. Non se deben poñer dacordo pra iso nin pra abrir un bar ou “after” pra tomar un café.
Con caras longas, as nove comeza o quecemento, moito nadador@ pra pouca piscina. Marabunta nas ruas. Despois de poñerse a tono e das correspondentes instruccións do mister de aluguer ,Totó, nervios e emoción comezan a notarse na nosa expedición.

Os nosos trileriños,Carlos,Uxia,Xavier e Tómas

Tomás inaugura a participación en piscina facendo segundo na sua serie, Xabier o imitou e máis tarde acada a mesma posición na sua serie. Competir está ben, pero bailar mentres o fan os demais está mellor. Uns artistas.
Logo dos máis pequerrechos vai Uxía con menos uñas nas máns e o super concentrado Carlos, cada un na sua categoría, igualaron tamén resultado, cada un primeiro na sua serie. Gran recompensa pra Uxía que saiu cun sorriso enorme da auga. Igual pra Carlos que disfruta e se nota.
Hai que mencionar e poñer en valor o esforzo que fan os catro, xa que os competidores teñen un gran nivel na auga.
Pasan as horas, uns quecen, uns teñen frio, outros bailan enriba dunha tarima, entre tanto aparece a fame e chega o momento da carreira.
Tomás sae a todo gas e logra o terceiro posto. Chega a quenda de Xabier que remata a carreira ca cabeza gacha, non quedou satisfeito co resultado. Uxía fixo un bo sprint final e quedou moi satisfeita. Carlos correu moi ben, sabemos que é esixente e quería máis.
Remata a competición, Tomás se queda a sous segundos de subir o podium, Xabier, Uxía e Carlos acadan uns resultados fantásticos. Grandes peque-trileiros.
A fame apreta co que nos diriximos o restaurante “O Portón”, moi recomendado e con franquicias en moitos lugares. Matamos a fame, disfrutamos das vistas da praia de Coroso e o rematar collemos rumbo o fogar.

Cronica: Damian

Fotografía: Patri

ÖTILLÖ WORLD SERIES 2017 ENGADIN

Ötillö Swimrun 40km de carrera de alta montaña con 1570 metros de elevación positiva entre la altitud 1800 y 2100, subidas interminables, senderos estrechos y nados en  lagos de hielo azul.
155 equipos de dos, de 27 países diferentes.
Entre ellos nosotros los trileros David Domínguez y Víctor Mouriño.

David Mariño & Victor Mouriño

Con dos disparos de cañones daba comienzo a las  8:00 de la mañana en Maloja la carrera con un  primer sector de carrera a pie de 2.5km para llegar al primer lago, LejCavloc que nos esperaba con 9º, que debido al calentón de la carrera a pie no parecía tan fría.

 

Lago LejCavloc
Lago LejCavloc

Después de este baño nos esperaba una larga ascensión y un descenso muy técnico que nos llevaría al segundo sector de agua, que lo estábamos deseando. Pese al desnivel no podía dejar de mirar el entorno por donde transcurría la carrera, simplemente espectacular.

En los siguientes sectores de agua las distancias iban aumentando y las boyas eran pequeñas, lo qué fue importante la orientación, lo  que  nos favoreció, consiguiendo recuperar  varios puestos en estos sectores. La transición de agua a carrera pie y de pie a nadar para mi lo mas divertido de la modalidad.

ÖTILLÖ ENGADIN – 2017. Foto: IrinaKurmanaeva

Al final 7:00:10 de disfrute por estos paisajes que son de cuento para este tipo de pruebas.  Por mi parte una nueva gran   aventura disfrutada y destacar a David Mariño que se enfrento  por primera vez a una prueba de resistencia y la superó con notable alto.

ÖTILLÖ ENGADIN – 2017. Foto: IrinaKurmanaeva

 

Crónica: Víctor Mouriño

Fotografías: Irina Kurmanaeva

 

 

 

NORTHWEST TRIMAN 2016

 

Haciendo historia Moran
Haciendo historia Moran

 

Un fin de semana más… Un fin de semana especial
Aprovechando el viernes festivo de San Juan nos desplazamos hasta As Pontes para disputar el North West triman.
Charla técnica, unos regalitos, muchos nervios y un ambiente muy especial en un espacio ideal para este tipo de pruebas.

Moran, Castro,Fernandez y Mouriño
Moran, Castro,Fernandez y Mouriño

Manu en media distancia y Miguel, Víctor y Quique en distancia Ironman.
Las previsión del tiempo era un poco cambiante, algo de viento y lluvia y los 12 grados que había a las 6 de la mañana no presagiaba nada mejor.
A las 7.15 dan la salida para la media distancia en unas condiciones ideales. Agua calmada y buena temperatura. 15 minutos después sale la distancia Ironman.
Una buena salida del agua en mi caso me deja con buen sabor de boca y a partir de ahí tocaba disfrutar con el recorrido de la bici y lo que venía por atrás. Siempre da gusto ser testigo en primer plano de semejante prueba y más si hay compañeros disputando.
En la primera vuelta de bici ya me cruzo con Quique remontando con cara sería, poco después a Victor concentrado y más adelante a Miguel esbozando una sonrisa.
Otra vuelta más y me los vuelvo a cruzar, Quique ya en puestos de cabeza, Victor ya va más sonriente y a Miguel lo adelanto un poco antes de acabar mi vuelta, va muy buen ritmo, casi no lo puedo pasar.

Muy a mi pesar acabo la bici y me pierdo poder seguir la carrera y bajar a correr, pero voy sorprendentemente cómodo y puedo disfrutar de la carrera y de los ánimos de mis grupis que siempre están ahí.
Así que pasa rapidísimo y y entro en meta dignamente con ganas de cambiarme e ir a animar al resto.
Era la primera vez que veía un Ironman y verlo desde dentro era una pasada.
Nos fuimos a ver la transición de la bici a la carrera.
El primero en llegar fue Quique, en segunda posición, pero tal como arrancó a correr no tuvimos duda en que iba a alcanzar al primero, joder si lo cogió…
Al rato llega Victor haciendo una entrada como un señor y sin perder el humor. Nos quedamos un poco preocupados porque Miguel no llegaba, pero luego supimos de sus problemas con la bici, pero cuando lo vimos salir a correr llevaba muy buenas piernas y mejor ritmo.
Ya sólo quedaba seguir disfrutando de la carrera, Quique iba arrasando, en primera posición y con un ritmo imposible de seguir por nadie, en el km 20 salvo desgracia tenía la carrera en la mano.
Victor con muy buena cara y regalando besos, daba gusto verlo pasar. Y Miguel corriendo con muy buena cara.
Carreron de los chicos de Porriño!!!!
Quique gana!!!
Victor hace un tiempazo!!!
Y Miguel acaba pese a los contratiempos!!!

Que mejor manera de ver una prueba así con una organización de 10 y una atención impecable al triatleta.
Casi me dan ganas de hacer uno largo a mi también …. casi!!!!
Por más fines de semana como estos!!!

Crónica: Manu Castro

Fotografias: María Martinez  Fotos

Aviaman 2016

 

IMG-20160612-WA0009

Cediño amanecemos os trileros para cargar os aperos na furgneta do Clube, entre as 6:45 horas e as 7:00 nos citamos no pabillón de Porriño para tal menester. Todos puntuais…bueno, Marcos Francés con problemas de flora intestinal retrasou un pouco a sua aparición.
De Porriño partíamos Victor Mouriño, Migui, Kike Morán, Rubén Sio, Marcos Francés, Cesar Punzón, Javi Gorgo e un servidor, Michi. Ó chegar a Leiro agardabannos Nacho Louriño, Manu Castro, Toni Toucedo e a revelación estrela desta tempada, o gran Santi Romero.
Sin tempo para moitas cousas, e sin percatarnos moito do que facíamos, de repente tiñamos as cousas colocadas na transición, un gorro laranxa na cabeza, neopreno posto e gafas…otiá!! ai que mover un pouco os brazos oh! catro molinillos, dous amagos de estiramento e á auga de cabeza…bueno, non ten duda, pa ser o río Avia non está tan fría!
Bocinazo de saída que casi nos sorprendeu a todos e 1200 metros de natación por diante, sorprendentemente e a pesar do estreito do río, unha das natacións mais limpias que recordo, pronto se formaron grupiños e gradualmente se foi saindo da auga con mais ou menos gloria, pero sin percances…o bo estaba por chegar, a auga no Aviaman non marca apenas diferenzas.
Facemos a transición…Santi outra vez diante miña, pegolle patadiña no cú, vexo sair a Toni, saudo a Sio, chega Migui e arrancamos!o resto xa van por diante, e Marcos Francés atascouse un pouco esta vez.
Primeiro puerto dos 4 en 65 kms., tendido e largo, tentando coller ritmo pásame Migui con Sio a roda, carallo que ben vai Migui este ano!, pouco mais adiante pasame Francés, jajaja o que me dixo!! “Vamos Michi”cun xesto de ponte á roda…sin duda a flora intestinal afectoulle no cerebro, seguino, pero coa vista… ainsss vai coma un foguete e en breve contacta con Migui, Sio e Toni.
Coroamos puerto, baixada rápida, subida de trámite en Avión onde vexo a Migui reparando, pinchou!! Mala sorte. Coroamos pronto, lixeira baixada e comezamos co plato forte, a subida a Xarotos, como custa coller ritmo aquí bufff, as primeiras rampas son de quecemento, pero duras quinincristo!!, de repente chocamos coa rampa do 19% e a partires de ahí, xa non che quedan ganas de vivir ata rematar…que largo e duro se fai este puerto, non me saco un brazado de moscas de riba, dioxxx cajiná, pero tanto cheiro a cadáver??bueno, nas rampas mais duras entreteñome cazando algunas, rara era a vez que non pillaba, pero nada, agardaba que o resto lle foran ó enterro pero aí siguen…me rindo, comerme si queredes, tempo tedes abondo. Outra vez me asalta o mesmo pensamento de tódolos anos,” po ano non lle volvo”, xa!…pasame Migui outra vez, veselle ben, non ai duda.
Por fin coroamos e empezamos a baixar, Migui outra vez pinchado, ten que retirarse, magoa creo que era o seu mellor sector en bici de sempre no Aviaman.
Ultimo puerto pestoso de volta a Leiro, colleme Santi, agarrome como podo á roda, coroamos e lévame como un fojete pola baixada…parecíamos Rossi e Márquez, que medo mamá!!
Transición e comeza a carreira a pé, 14 kms polas marxes do río Avia en 3 voltas, moi chulo o percorrido, non tanto algunas partes do mesmo polo firme cambiante e pedregoso, pero vimos a isto pa sufrir, e tanto que sufrimos todos! Ó paso pola primeira volta vexo a Kike coa mochila as costas…” kike que, terminaches??” “ si fixen 2º”…jopetas, como me alegro, e que envexa, non polo resultado, se non porque xa rematou.
Segunda volta, colleme Manu e imos un par de kms xuntos, el tamén remata xa, recibo ánimos das nosas fotografas e compañeir@s Irene, María, Sandra, Paula,Lucia, Nieves e David Oliveira…moitas grazas por todo!
Vexo cada vez mais frikis TRILEROS do Porriño que remataron e coa cervexa na man…ciao! Quedame unha volta e listo…por fin remato, que alegría!. En xeral todos rematamos, agás Migui por problemas alleos, cousas do azar…por este orde entramos kike Morán, coma un tiro e 2º, mellor parcial de bici e de carreira a pé, casi ná!, Cesar Punzón, carreirón e 1º veterano, Toni Toucedo, outra besta parda, Marcos Francés, que decir son o seu fan, Victor Mouriño, non falla si non afuciña, Javi Gorgo, un cadete pa juvenil, Manu Castro, aproveitou o meu rebufo e saiulle ben jjjjj,Rubén Sio, vai a mais e verémolo no Cies, Michi, el vai indo, Santi Romero, Puto crack, e Nacho Louriño, si non chega a ser polo melindre que lle deu Migui non remata, e PRIMEIROS POR EQUIPOS!!! Orgullo máximo.
Ó remate, comida a cargo da organización nunha carpa a carón do río e intercambio de risas e impresións co resto de compañeiros, triatletas e xente que facemos triatlons.
E como para o ano non lle vou ir, pois iso…vémonos nun ano!!

Crónica: Michi

Fotografías: María Martínez y Irene Sobreira : fotos

II TRIATLÓN ATLÁNTICO en Baiona 2016

El día 5 de Junio se disputó en Baiona el II triatlón Atlántico en distancia olímpica y sin “drafting”.
El día amaneció perfecto con buena temperatura y poco viento. Destacaban las condiciones del agua con una temperatura especialmente buena y el mar como un plato. Después de la dura natación de Porriño tocaba disfrutar del agua y del buen tiempo.

DSC_0059
La organización para mi gusto muy buena. Mejoraron la señalización en el agua y cambiaron el circuito a pie. Este año fue a dos vueltas de 5 kilómetros y sin grandes repechos a diferencia del circuito del año pasado, que fue a tres vueltas con escalada a la iglesia incluida. También tengo la impresión que el “drafting” se controló algo mejor que el año pasado pero siguió siendo objeto de críticas al final de la carrera.
Del club participábamos 16 “Chicos” y Sandra que terminó primera en categoría sub 23. También hizo pódium Javier Rodríguez, tercero en veteranos.
Sólo lamentar la retirada de Felipe y Michi el primero por un corte en el pié que se hizo en la orilla, que no le impidió terminar la bici pero que le obligó a parar a poco de empezar la carrera.
Destacar como siempre a Xacob que llego 17 con una natación muy buena y muy regular en el resto. También a Rubén Sío que hizo un sector bici antológico rodando a más de 38Km/h de media.
La natación le salió bien a casi todo el mundo y metimos a tres entre los 10 primeros. Manu 4º, Jorge 5º y Xacob 10º. Algunos nos hubiese gustado seguir mil metros más para ponerles las cosas algo más difícil a los ciclistas.
Como dice nuestro filosofo de Cans “ La vida son momentos” y llegar a la T1 y encontrarte con casi 300 bicis es una gozada. Claro que para algunos es el principio de la penitencia y del baño de humildad.
El resumen: un día estupendo rodeado de amigos haciendo lo que nos gusta y una experiencia más de la que seguimos aprendiendo. Felicidades a Sandra y a Javier, el resto a seguir disfrutando.

Crónica: Jorge Massó

Fotografías: María Martínez

Fotos: fotos

CAMPEONATO GALEGO DE DUATLÓN ESCOLAR MONDOÑEDO 07/05/16

O día 7 de mayo disputouse en Mondoñedo o Campionato Galego de Duatlón de categorías menores.

A viaxe foi longa, pero todos os nenos do noso club que conseguiron pasar ó Campionato Provincial alí estaban cheos de ilusión e moitas ganas, ainda que o día non acompañou nada, pois choveu case todo o tempo.

Moitos dos nenos foron ata Mondoñedo pola súa conta acompañados dos seus país, outros foron no furgón do club, dende aquí queremos agradecerlle a Miro que fixera de conductor, e a Panadería Erundina por facer para todos uns bocadillos riquíííísimos.

Despois de recoñecer o circuito todos os que alí estábamos coincidíamos no mesmo…. o circuito era moi perigoso para ser unha proba para nenos. A verdade é que a Federación non estivo nada acertada elexindo o circuito nesta ocasión, xa que as curvas en pendente facianse complicadas para os nenos, ademais de non ter a señalización e seguridade que se precisa para este tipo de probas infantis.

DSC_0079

Na categoría benxamin masculina tiñamos a Telmo (12º) Xoel (20º) Nelsón (21º) Diego (24º) e Iker (30), foi unha gozada ver a este equipo de pequenos loitar con tantas ganas. Por equipos fixeron pódium, acadando o 3º posto.

Na categoría alevín feminino tiñamos a Laura Alonso que conseguiu quedar 2ª galega, Sabela María (5ª), Noa Burgos (18ª). Estas mozas veñen pisando moi forte…. Este equipazo conseguiu o 1º posto do pódium.

(Nesta categoría houbo un accidente dunha nena do Terras de Lugo, que despois de coller unha curva en pendente non frenou a tempo, e chocou cunha barandilla de ferro que por sorte non tivo consecuencias). Por este motivo non se puido celebrar a carreira da categoría cadete, pois as probas foron disputándose con 1 hora de retraso, e cando tocabanlle correr os cadetes xa empezaba a oscurecer.)

Os alevíns masculinos, fixeron unha carreira moi disputada, había moita participación por equipos nesta categoría. Nicolás Mazoy conseguiu quedar 3º galego, Diego (16º), Gonzalo (17º), Denís (20º), Carlos (22º), Jose (32º). Con estes resultados este equipo acadou o 3º lugar do pódium por equipos.

Nico Mazoy no podium
Nico Mazoy no podium

Laura Mazoy foi a única participante do noso club na categoría infantil feminino, cunha carreira de vertígo, e un sector de bici moi bo, conseguiu quedar 2ª galega. Esta rapaciña, xa esta acostumada os pódium, sobre todo en atletismo, pero quedar segunda galega en duatlón en categoría infantil fixolle moita ilusión, xa que cada vez que se sube de categoría a cousa ponse mais e mais difícil.

laura na carreira a pe
laura na carreira a pe

Na categoría infantil masculino, tiñamos a Pablo Almeida (17º), Isaias Gil (18), Daniel Philippon (31º) y Pedro Peixoto (32º), no sector da carreira a pe dominaron os nosos rapaces, e no sector da bici fixeron un gran esforzo. Acadaron o 6º lugar por equipos.

Na clasificación por equipos os nosos nenos conseguiron 3 podium,e levaron para o club 3 trofeos….

Neste club no nos importan os trofeos nin os premios, (ainda que a eles como nenos que son… fanlle moita ilusión), a este club o que mais lle importa e ver como estes rapaces crecen no deporte cuns valores moi importantes, que van mais alá da rivalidade…..

DSC_0106
Carlos Bautista no sector da bici

Aquí ensinamos que o deporte é san, divertido, que detrás de cada esforzó hai sempre unha recompensa que é a nosa propia satisfacción, e que non importa gañar ou perder, o que mais nos importa e que crezcan no deporte con valores, con humildade, aprendendo que con sacrificio, e vontade podemos conseguir as nosas propias metas.

Crónica: Eva Martínez

Fotografías: Eva Martinez

II BIERZO TRIMAN 2016

O Domingo, 5 de Xuño os trileros do clube desplazaronse as terras veciñas de Castilla-León para participar na segunda edición do Bierzo Triman, un exixente medio distancia contrastado coa fermosura dos paraxes do Bierzo.

Neste Triatlón participaron seis trileros: Quique, Marcos, Victor, Nacho, Fernando e Miguel.

O Sábado, prepararon o material e recoñeceron os circuitos e descansaron para disfrutar do Domingo.

O Domingo as 8.30 da mañan, se deu a salida no sector de natación que se trataba dun triangulo a dúas voltas que sumaban un total de 1900 metros, O lago estaba compleamente en calma, boa temperatura e a natación foi limpa e sen golpes. Tras unha longa transición subianse a bicicleta para disfrutar dun duro circuito, con constantes sube e baixas, donde habia bastante vento. Tras un tramo de enlace que os levaba de Corucero a Vilafranca do Bierzo, facianse duas voltas a un circuito con un recorrido rompe pernas, que os nosos trileros desenvolveronse a perfección.

Quique, Chechu e Gayoso, gallegos toman Vilafranca .

Un a un, iban chegando a transición da plaza mayor de Vilafranca do Bierzo, primeiro Quique, Marcos, Victor, Miguel, Fernando e Nacho para enfrentarse a media maratón, en condicións de calor importantes. O circuito era 3 voltas de sete quilometros, que se desenrolaba polas afora de Vilafranca, sendo o último kilómetro polas rúas do pobo. Un circuito solitario con un firme mixto, de terra e asfalto.

IMG-20160605-WA0013
Celebrando o bo fin de semana, que pagaba Quique. Quique, Nacho,Francés,Miguel e Víctor, falta na foto Fernando Abreu

Por fín os nosos trileros iban chegando, salientando a extraordinaria segunda praza do grandísimo Quique Morán, de seguido entraron Marcos Francés e Víctor Mouriño acadando asi o primer posto por equipos.
A continuación o resto de compañeiros, Miguel, Fernando e Nacho.

Tras unha pequena celebración e recuperación de forzas emprendemos o viaxe de volta, disfrutando do paixase e da boa compañía.

Crónica : Miguel Fernandez

Fotos: Víctor Fortes

Triatlón de Porriño 2016

Este sábado 28 de maio disputouse o IV triatlón concello de Porriño, un triatlón único xa que une as localidades de Tui con Porriño .

Parte dos trileros
Parte dos trileros

O número de participantes foi de 25 mulleres e 228 homes, ainda que si o tempo acompañara seguro que a participación sería superior. ( parece ser que para o sábado había alerta polo temporal,  é o que ten vivir no norte de España)

A organización da proba foi moi boa, aínda que ao ter que cambiar a zona de transición 2 para o polideportivo non foi tan vistosa para o público, eso si, o lado positivo de este cambio era chegar e poder poñer as zapatillas de correr sen estar molladas.

Debido a que é o triatlón da nosa casa a participación do Clube Atletismo Porriño  foi importante, participando no mesmo un total de 3 valentes trileras ( Iria, Sandra e Rocio) que o fixeron estupendamente.

Pola parte masculina tomamos a salida 24 trileros, ( Xacob, Diego Pereiro, Eu, Manu, Iago, Jorge, Cesar, Marcos Francés, Pablo Soto, Berto, Santi, Josiño, Oscar, Mckay, Michi, Pablo Regueira, Ramon, Felipe, Pablo Miguez, Miguel, Isidro, Dani, David Dguez, Victor , Salgueiriño, e Ruben .)

Iria gañou a proba con bastante facilidade ( ou eso é o que puidemos observar, desde fora parece fácil), Sandra fixo moi boa carreira, e Rocio debutou no peor escenario posible de natación, co cal si fixo este triatlon pode facer calquera. NORABOA as 3.

 

 

Fotos: Irene Sobreira

Fotografías: fotos

COPA DEL REY Y COPA DE LA REINA DE TRIATLON POR EQUIPOS 2016 Pontevedra

Este sábado 21 comenzó   la temporada de triatlon con una competición muy especial, la copa del rey. Victor, Xacob, Diego, David y Manu formaban el equipo.
Triatlon por equipos en formato contrarreloj.
Salimos a las 15.12 al agua tal como lo habiamos entrenado, llevando siempre el grupo junto y que nadie se quedase rezagado. Conseguimos pasar incluso algún equipo sin separarnos.
La bici fue muy entretenida, cuidando que nadie se descolgase. Estuvimos a punto de adelantar a algún equipo, pero desistimos porque era difícil hacer un adelantamiento limpio y seguro.
En la carrera a pie tocaba dejarlo todo y así fue, ayudándonos entre todos para que los cinco llegaremos a meta y objetivo conseguido. Para el año más.

Un triatlon diferente y satisfechos con el resultado.

Con ganas de repetir.

Víctor,Diego, Xacob,Manu y David
Representación del  club,Víctor,Diego, Xacob,Manu y David

Y el domingo tocaba  participar en la modalidad por relevos donde cada componente del equipo nadaba 250 metros, rodaba en bici 6km y corria 1.6km para darle el relevo a otro compañero y comenzar de nuevo, así hasta el tercer relevista, pero un desafortunado accidente de Víctor en el calentamiento en bici nos impidió el debut en esta modalidad. Lo más importante es que solo fue un susto.

Crónica: Manu Castro

Fotografía: María Martínez

Fotos: copa del Rey y de la Reina 2016