O domingo 16 de novembro tocaba madrugar para acercarse ata Ourense a participitar nunha das carreiras populares máis importantes e numerosas de Galicia. A XXXVIII Carreira Pedestre Popular do San Martiño.

 

 

 

O día non pintaba nada ben cun tempo un pouco chuvioso. Pero o final o día estivo estupendo para correr os 10000 metros, cunha boa temperatura e con un orballo que ata se agradecía.

A participación do clube foi numerosa e alí como sempre nas carreiras, reunímonos  para disfrutar do que nos gusta e nos une, as ganas de correr o compañerismo a amizade.

Comenzar con un café ou algo para ir hidratándose é a excusa perfecta para charlar cos compañeiros e amigos. Intercambiar opinions sobre o percorrido, os tempos que nos pomos como obxetivo a extratexia ca que cada un vai afrontar a carreria, ou simplemente para rebaixar os nervios e a ansiedade.

É unha carreira bonita e esixente. A saída dende a Ponte do Milenio te leva hacía a primeira costa en dirección a estación, inevitable que o corazón e a respiración se acelere. Cando se culmina xirase a dereita e en

sentido contrario baixase, hacía a ponte Romana.

A  partir de ahí comenza un sube e baixa polas veiraruas do centro da cidade,  onde se reúne miles de persoas que lle dan color a carreira e ánimos os corredores.

A carreira transcurre polos puntos emblemáticos da cidade; O Xardín do Posio, antiguo xardín botánico, que se encontra cerca de outra das grandes atraccions turísticas da cidade, a Fonte de Abaixo das Burgas (a que nadie se parou a quentarse cun bañiño a 70°). O outro dos tramos espectaculares da carreira, é o tránsito polo centro da cidade. Primeiro se atravesa a Praza Maior. A continuación correse pola Rua do Paseo, principal rua da cidade. Este é o kilómetro 7 da carreira e punto de maior afluencia de xente animando os corredores.

Tras esta rua e bordeando a Alameda, a carreira sube por Curros Enríquez, aquí o corazón e a razón xa están nos mínimos; para atravesar a Ponte Nova e dirixirse de novo, xirando a esquerda, hacia a Ponte Romana. Neste tramo vamos a encontrar algúns duros tobogans, inda que a baixada final hacia a Ponte fai que se poida apretar, no que é o último kilómetro, e intentar gañar algúns segundos. Na baixada da ponte hai que ter coidado  xa que ven unha pequena recta antes de coller, tras un xiro de noventa grados a dereita a recta de meta. En ese punto, pegado o Pabellón dos Remedios encontraremos a meta.

A carreira foi ganada por Lolo Penas por diante de Hassan Lekhili. En féminas Solange Pereira impuso un ritmo imposible para o resto de corredoras.

 

 

Entre os corredores do clube hai que destacar a carreira de Iago Sobreira, entre os 100 primeiros e Diego Salgueiriño, os dous fixeron unha carreira de menos a maís demostrando que están nun bo momento de forma.  Tamen fixeron una boa carreira o resto de corredores do equipo, Marcos Francés, Burgos, Rubén Sío, Gil, Miguel Angel, Felipe, Mario, José A., José Salgueiriño, Manuel, Alex, Ramón, Santi e Isaias. Quizas quede algún sen nombrar, en calquer caso enhoraboa  a todos.

 

 

As féminas fixeron unha carreira impresionante, todas se merecen un aplauso. Elas enséñannos cómo se lle saca partido os entrenos vendo o ben que van. Felicitar a María, e iso que correu constipadiña,  a Rocio que xa non quere deixar de estar diante nas carreiras e a Irene que vai mellorando a sua forma, carreira a carreira. Enhoraboa a todas.

Tras esta rua e bordeando a Alameda, a carreira sube por Curros Enríquez, aquí o corazón e a razón xa están nos mínimos; para atravesar a Ponte Nova e dirixirse de novo, xirando a esquerda, hacia a Ponte Romana. Neste tramo vamos a encontrar algúns duros tobogans, inda que a baixada final hacia a Ponte fai que se poida apretar, no que é o último kilómetro, e intentar gañar algúns segundos. Na baixada da ponte hai que ter coidado  xa que ven unha pequena recta antes de coller, tras un xiro de noventa grados a dereita a recta de meta. En ese punto, pegado o Pabellón dos Remedios encontraremos a meta.

A carreira foi ganada por Lolo Penas por diante de Hassan Lekhili. En féminas Solange Pereira impuso un ritmo imposible para o resto de corredoras.

Entre os corredores do clube hai que destacar a carreira de Iago Sobreira, entre os 100 primeiros e Diego Salgueiriño, os dous fixeron unha carreira de menos a maís demostrando que están nun bo momento de forma.  Tamen fixeron una boa carreira o resto de corredores do equipo, Marcos Francés, Burgos, Rubén Sío, Gil, Miguel Angel, Felipe, Mario, José A., José Salgueiriño, Manuel, Alex, Ramón, Santi e Isaias. Espero non olvidarme de ninguén.

As féminas fixeron unha carreira impresionante, todas se merecen un aplauso. Elas enséñannos cómo se lle saca partido os entrenos vendo o ben que van. Felicitar a María, e iso que correu constipadiña,  a Rocio que xa non quere deixar de estar diante nas carreiras e a Irene que vai mellorando a sua forma, carreira a carreira. Enhoraboa a todas

Crónica: Rocio Blanco